Wodźki powstały najpóźniej w XVIII wieki. Są uwidocznione na mapie z tego właśnie okresu. Nie była to wioska szlachecka, lecz zamieszkała przez chłopów. W XIX wieku istniała tu wieś chłopska oraz folwark dworski. W końcu tegoż stulecia liczyła 88 desiat  ziemi chłopskiej oraz 94 desiat ziemi dworskiej należącej do rodziny Nowińskich. Warto wspomnieć, że w latach 1807-1915 wioska leżała tuż przy granicy z Królestwem Polskim. Dawało to możliwości dodatkowego zarobku dla takich wsi w postaci przemytu. Mimo, że oba państwa (Królestwa i Cesarstwo) należały do tego samego władcy, granica była pilnie strzeżona.

Na przełomie XIX i XX wieku ziemia dworska została zapewne rozparcelowana, ponieważ w źródłach z XX wieku brak danych o folwarku. W 1921 roku w Wodźkach notowano 13 domów i 57 mieszkańców, w tym 2 prawosławnych.

W latach 1927-1933 mieszkańcy tej wsi oraz sąsiednich Kiewłaków dokonali scalenia gruntów.